Grijs geworden spijt...

Hey hallo, het is vast even schakelen, want dit had je vast niet verwacht.

Het toeval deed me aan je denken, en het hield me wakker vannacht.

Ik besloot het op te schrijven en schreef je deze digitale brief. (het rijmt ook hè!)

Schrik niet dit is geen aanzoek, maar gewoon heerlijk impulsief.

Het is al heel wat jaartjes geleden, maar nu pas kan ik het bekennen;

Nooit eerder wilde ik het zeggen, mezelf ook niet laten kennen.

Je was voor mij de allereerste, ik was smoorverliefd op jou.

Ik was zo jong en onbezonnen, geen idee wat ik met je wou.

Nu bijna 10 jaar later realiseer ik me, dat jij wel meer verdiende;

“Geen relatie, wel samen en vooral zogenaamde vrienden”

Ik geef het toe; ik was debet aan al het vreemde gedoe.
Nu vraag ik me af; maakte het je niet gewoon doodmoe?

Spijt wil ik niet hebben, maar noem het melancholiek voor het gemak.

Misschien gek dat ik er nu pas op terug kom, maar niet dat was pas zwak.

Herinner jij je nog hoe het was, hoe zit ik nog in jouw geheugen?

Het is niet mijn bedoeling maar op een toevallige “hallo” zou ik me wel verheugen.

Nogmaals dit was geen aanzoek, maar weet wel dat ik even zou moeten wennen.

Ik realiseer me dat, na een jaar of 10, we elkaar misschien nauwelijks meer kennen.

Toch heb je bij mij een plekje, dat maakt het allemaal zo complex.

Je verdient een laatste kusje, een misschien een keertje harde ........  (sorry, kon het niet laten)

Ik hoop dat je mijn humor en directiviteit nog een beetje kan waarderen?

Anders mijn excuses en als schrale troost; jouw respect blijft in ere.

Heb je ook “Huisje boompje beestje”, hoe gaat het in zijn totaliteit?

Ik hoop op een antwoord, een korte babbel, misschien een vleugje brutaliteit

De chronologische voldorde is een beetje zoek, maar dat kan me niet veel schelen.

Verder niets, ik wilde dit eindelijk eens met je kunnen delen.

Wel wilde ik je nog graag vragen, hoe het nu eigenlijk met je gaat?

Laat ik verstandig zijn, en zorgen dat ik het hier nu bij laat....

Het is al zo lang geleden, maar toch; ik moest wat kwijt.

Geen aanzoek, geen romance, gewoon grijs geworden spijt.